Gedragen door de wind zoeven naar nederland

Lieve allemaal.

Nog een paar daagjes en ik ben in nederland. niet te geloven. naar huis terug, Fijn??? jazeker, ik zie er naar uit iedereen weer te onmoeten en te knuffelen, lachen en bijpraten. jammer, ja, Ik ben verslaafd. Fietsen iedere dag met je kop in de wind is een soort drugs. Afkicken, ja en nee. Ik zie wel. Er gebeuren zoveel dingen in mijn hoofd. het ene moment denk ik, ja, heerlijk terug en een uur later nee, he, niet meer trekken, tent opbreken, afzien, genieten , balen, afzien genieten balen enz, enz. Als het klopt daaien de benen zaterdag de Nederlandse grens over bij Nieuwenschans. Nu ik dit opschrijf krijg ik wel een beetje kippenvel en zal de grond kussen.
De Duitse kust is prachtig, veel grote dikke jachten en jachthavens, campings en dikke mensen De overvloed en rijkdom is hier duidelijk aanwezing ondanks de crisistijd. Hoe ik zelf in nederland slank moet blijven weet ik echt niet hoor. Het eten is zo lekker en als ik niet meer iederedag sport ???? dan maar naar de sportschool in de winter en zeker een nieuw reisplan maken voor de andere kant van de wereld. Ik sta nu al te popelen om eraan te beginnen, maar eerst terug naar Gouda.

Gluckstad, ik had gehoopt dat dit mij geluk zou geven er is daar een goeie kapper dat wel maar o, jee. Mijn fototoestelletje heeft de moed met al die regen opgegeven. Ik baal als een stekker, het trouwe makkertje. Wel een nieuwe gekocht hoor, maar ........
Op zoek naar een camping lukte helaas niet. Er stond een straffe wind en was gedwongen op een parkeerplaats voor campers te staan. niet fijn en erg ongeborgen. De goedkope hotelletjes waren vol dus een nachtje als zwerver geleefd. Niet fijn hoor, maar de andere dag zingend alles weer gepakt. Op de lange, lange onafzienbare dijk naar Neuhous een smerige regen en weer een straffe wind aan kop. Het klinkt misschien gek maar ik vond het heerlijk. Niemand te zien, natte blerrende schapen en glibberige schapenstront. prachtig. Door Cuxhaven naar de Bremerhaven door het grote indrukwekkende havengbied . met de ferry naar Blexen en langs de prachtige dijk naar Eckwardhorne.
In Eckwarhorne was ik van plan om de ferry naar Willemshaven te nemen. het was prachtig weer de wind op kop en het liep als een speer. de ferry ging pas 6 uur in de avond en had de keus, 6 uur luieren aan strand of de omgang om de schitterende Jadabussen te fietsen. Jullie begrijpen het natuurlijk al, nog twee weekjes fietsen het het feessie is afgelopen, dus met de kop in de wind naar Dangast gereden. Natuurlijk had ik nu de wind in de rug en zweefde over de prachtige dijken.. Terwijl ik op het wad een lekker wijntje zat te drinken kwam er een groep mensen die een excursie hadden over het wad langs. Zij vroegen of ik mee wilde, stoeltje en flesje wijn verstopt in het riet en lekker banjeren door de Duitse slikkenwad.
Weer een feessie, lekker baggeren.
In Willemshaven voor de laatste keer deze reis de ketting en cassette vervangen om de laatste paar honderd kilometers gesmeerd te laten lopen. Dat het gesmeerd was is gisteren wel gebleken. Vanaf Hooksiel naar Nordich met de straffe wind in de rug met vleugeltjes langs het waddengebied van Duitsland richting nederland.
Momenteel ontmoet ik veel fietsers uit nederland en dat voelt al een beetje thuis. Gisteren avond een uitnodiging gehad voor een scholletjesdiner aan de waddenkust. Wat moet een mens nog meer, is dit een feessie of niet.


Ik beloof de Nederlandse bodem te kussen de grens is overschreden, hoe dat voelt vertel ik de volgende keer.

helaas kan ik geen fotos plaatsen het camara kabeltje is verdwenen dus ik zal een andere oplossing moeten zoeken om de fotos te plaatsen maar nog een weekje en we kunnen elkaar gewoon weer ontmoeten

Een zonnige groet van Anneke